محبوب خدا شدن بالاتر از محبّ خدا بودن است. کسی که محبوب خدا شود، دیگر کاری از دستش نسبت به خدا بر نمیآید، مغلوب و مضطر میشود و دست روی دست میگذارد و یکسره خدا به او خدمت میکند و او غرق در شرم و حیا میشود.
*وقتی پیامبر ما صلّیاللهعلیهوآلهوسلّم محبوب خدا شد و دید هیچ کاری برای خدا از دستش ساخته نیست، محبّتش را متوجّه خلق کرد و همهی آنها را در آغوش محبّت خویش گرفت.
خدا هم به او فرمود: «به مردم بگو اگر خدا را دوست دارید، از من پیروی کنید تا محبوب خدا شوید»: قُلْ اِنْ کُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللهَ فَاتَّبِعُونی یُحْبِبْکُم اللهُ. از این راه انسان محبوب خدا میشود. محبوب هر کاری بکند، مجاز است. محب دلش میخواهد محبوبش از جای خود تکان نخورد و خودش دائماً به او خدمت کند.
…………………………….
*علی علیهالسّلام یعنی محبّت و محبّت یعنی علی علیهالسّلام. یک ذرّه از محبّت علی علیهالسّلام اگر به قلبتان بیفتد، شما را دگرگون میکند و بهترین وسیلهی نجات شماست. مقبول واقع شدن اعمال، منوط به محبّت است. اگر نماز بدون محبّت بخوانی، ملائکه آن را بو میکنند و چون عطر محبّت علی علیهالسّلام را ندارد، آن را بر میگردانند و اجازه نمیدهند بالا برود.
برگرفته از کتاب مصباح الهدی (سخنان حاج اسماعیل دولابی رضوان الله تعالی علیه) تألیف آقای مهدی طیّب.